Η στεφανιαία νόσος αποτελεί την κύρια αιτία θνησιμότητας παγκοσμίως. Οι παράγοντες κινδύνου που ευοδώνουν την εξέλιξη και περαιτέρω κλινική εκδήλωση της νόσου είναι η αρτηριακή υπέρταση, ο σακχαρώδης διαβήτης, η παχυσαρκία, η υπερχοληστερολαιμία η έλλειψη αερόβιας δραστηριότητας και η κληρονομικότητα.
Η συνεχής έκθεση του αρτηριακού δικτύου και συγκεκριμένα των στεφανιαίων αγγείων σε αρρύθμιστους τροποποιήσιμους παράγοντες κινδύνου προκαλεί την εναπόθεση αθηρωματικών πλακών οι οποίες όταν προκαλέσουν ελάττωση της αγγειακής διαμέτρου > 75% προκαλούν στο μεγαλύτερο ποσοστό των περιπτώσεων συμπτώματα όπως η στηθάγχη.
Η έκκληση της στηθάγχης κατά την διάρκεια της κόπωσης θεωρείται σταθερή στηθάγχη και αποτελεί τυπικό σύμπτωμα στεφανιαίας νόσου. Η επιβεβαίωση της νόσου με κλασική στεφανιογραφία αναδεικνύει την ανατομική έκταση της νόσου και η θεραπευτική προσέγγιση με αγγειοπλαστική και τοποθέτηση stent βελτιώνει την αιμάτωση του μυοκαρδίου και την συμπτωματολογία του ασθενούς.
